Afgelopen dinsdag was het stralend weer, ik had net gedaan met werken. Het zonnetje scheen toen ik naar huis reed. Toen ik thuis kwam moest ik wel even rusten, meestal val ik dan ook in slaap. Mijn voet en de pijn kost toch heel wat energie. Maar ik voelde het zonnetje schijnen op mijn hoofd en ik had echt zin om een blokje om te wandelen.
Revalideren is inderdaad ook meer bewegen.
In het artikel van maandag vertelde ik je meer over mijn ongeval. Dat ongeval en een bot brace zorgde voor veel complicaties. Zo had ik plots helemaal geen gevoel meer in mijn tenen. Je kon gewoon onder mijn voet kriebelen en ik voelde het niet. Dat was heel raar en toen kreeg ik ook wel schrik. Mijn voet begon toen blauw/ zwart te zien, echt een vieze kleur. Ik walgde echt van mijn voet en die dikke enkel. Zo moest ik terug leren stappen, kreeg ik spuiten in mijn voet. Een harde revalidatie is het zeker maar dat maakt mij wel sterker als persoon.
De komende weken/ maanden probeer ik wat meer te vertellen over mijn revalidatie. Ik heb zoveel dingen meegemaakt, verloor vrienden, mijn relatie eindigde (eerlijk gezegd vond ik dat laatste niet zo heel erg). Maar ik moet het echt van mij af kunnen schrijven, op kroppen doe ik veel te snel en is helemaal niet goed voor je lichaam en je mind.
Blokje om wandelen goed voor je mind en de revalidatie.
Maar goed woensdag had ik echt nog eens zin om een blokje om te wandelen. Wie mij al langer volgt, weet gewoon dat wandelen en natuurfotografie mijn 2 passies zijn. Het was toen eigenlijk nog niet zo koud. Ik geloof dat het zelfs een 6 graden was. Dus reed ik al snel naar een mooie wandelplaats. Misschien heb je al gehoord van het Webbekomsbroek in Diest? Een prachtige plaats waar je kan wandelen en genieten van de natuur.
Ik besloot al snel om daar even een blokje om te wandelen. Als ik wandel dan wandel ik het liefst in de natuur, het bos en niet op asfalt. Oké de natuur is soms wel een challenge als je nog niet helemaal stabiel wandelt. Ik moet van de kinesist en de dokter mijn angsten overwinnen rond mijn voet. Soms ben ik bang dat ik terug ga vallen. Maar blijkbaar is dit normaal na een trauma. Ik moet allen leren en het durven om mijn grenzen te verleggen. Dat is echt een werkpuntje voor mijzelf.
Helaas lukte het deze keer niet zo goed. Maar ook dat is revalideren.
Na 810 meter wandelen hield mijn voet het voor bekeken. Ik moet wel toegeven dat het goed voelde om even buiten te zijn, foto’s te maken en te genieten van de natuur. Het was precies terug het gevoel dat ik even nodig had om mij even niet slecht te voelen rond mijn voet. Iedere dag is voor mij een challenge met ups en downs maar ik geloof er in dat het goed komt.
Hou jij van een blokje om wandelen?
