Korte wandelingen
Zeven maanden geleden heb ik een ongeval gehad. Ik weet het nog heel goed alsof het gisteren was, zoiets vergeet je niet. Die dag zal ik ooit wel vergeten. Ondertussen zijn we 7 maanden verder en 1 week. Zoals je al weet is revalideren ook met een stap voorruit en dan er soms 2 achteruit. Je kan dat helaas zelf niet beslissen. Bij mij hangt het echt van dag tot dag af. Ik vind het soms zwaar. Maar opgeven staat zeker niet in mijn woordenboek. Hoe gaat het nu met revalideren? Wat is er ondertussen allemaal gebeurd?
Op 24 december plaatste ik op mijn blog mijn bucketlist. Die was net een beetje anders dan een gewone bucketlist. Zo stond er onder andere heel veel op…
Sanlavie is vandaag 1 jaar geworden. Oh wat ben ik ontzettend blij. Ik kan niet geloven dat mijn blog al 1 jaar is. Vorig jaar besloot ik in…
Ik ben dan misschien wel geen therapeut of een coach. Maar ik heb de laatste tijd of jaren zoveel dingen meegemaakt. Dat ik eigenlijk niet meer zo negatief…
Wandelen langs het Albert kanaal op dertig december. Ik stond heel vroeg op in de ochtend. Zo wou ik heel graag gaan wandelen, even de beentjes strekken. Waar…
Eergisteren was het echt een dag waarop het even tegen zat. Ik wou nog 31 december schrijven maar het is al 2 januari. Hallo 2020, een nieuw jaar…
Ik geloof al jaren niet meer aan goede voornemens maar eerder in een fantastische wens. Ieder jaar opnieuw lees je overal dat mensen meer willen sporten, minder drinken,…