Mijn leven met long covid

Sinds gisteren heb ik het idee om een wekelijkse column bij te houden over mijn leven met long covid. Het is niet altijd gemakkelijk om hier mee om te gaan. Zo moest ik heel mijn leven omgooien. Een paar stappen terug nemen en daar moest ik wel even aanwennen. Tja, hoe ga ik hier mee om? Hoe ziet mijn revalidatie traject er uit?

Hoe ga ik er mee om?

Ik zocht hulp bij huisartsen, een cardioloog, longarts en werd door verwezen naar een neuroloog. Kreeg verschillende testen. Ik kreeg al snel de diagnose long covid. Ging naar therapie om het te verwerken. Volgde een revalidatie traject bij de kinesist. Mind & body is heel belangrijk tijdens het revalideren. Afgelopen woensdag belande ik opnieuw bij een andere longarts. Ik deed er blaastesten. Ze zag op het resultaat dat ik niet goed kon uitademen. Er werd een puffer voorgeschreven met cortisonen. Ja ik zocht heel wat hulp.

Hoe ziet mijn revalidatie traject er uit?

In deze blogpost kom je trouwens meer te weten over wat ik allemaal doe om te revalideren. Zo begon ik eerst met zelf te revalideren. Ik ging anders denken. Ging in therapie om het te verwerken. Om daarna bij een kinesist verder te revalideren. Ja het is een heel traject met ups en downs.

Wie mij al langer volgt, weet gewoon dat ik niet snel opgeef. Zo volgde ik een revalidatie traject voor mijn voet in 2019/2020. Gelukkig is dat ook helemaal goed gekomen. Dus ergens ga ik er van uit dat dit ook goed komt.

Anders beginnen denken en bewegen.

In november schreef ik in een blogpost over long covid. Dat ik anders moet gaan leven. Ons leven is steeds drukker, gehaaster en alles moet sneller gaan. Maar wat als je dat tempo niet meer kan volgen? Door een ziekte of omdat je spieren niet meer kunnen volgen. Dan begin je natuurlijk anders te denken. Je gaat keuzes moeten maken. De energie die je hebt gebruik je om te werken, genezen, rusten en te bewegen. Alleen heb ik niet zoveel energie. Dus probeer ik dingen te doseren. Als ik thuis kom ben ik ontzettend moe en moet ik rusten.

Na het rusten probeer ik iets te doen in mijn huishouden. Want dat moet ook gebeuren. Daarom gebruik ik nu een weekplanner. Zo vergeet ik niks en ben ik beter georganiseerd. Soms heb ik een hele slechte dag. Dan lig ik plat in de zetel, te slapen of te rusten. In het begin had ik daar wel moeite mee. Ik was het niet gewoon om zoveel te rusten. Stilletjes aan leer ik het te aanvaarden. Doe ik dat niet, dan val ik al eens op de trap. Niet van de trap maar op de trap. Of ik kan mijn voeten niet meer op heffen. Dan blijf ik hangen achter mijn hondje zijn mat. Op dat moment weet ik al snel dat ik beter moet luisteren naar mijn lichaam. Ik ben dan een beetje over mijn grens gegaan. Wat zeker niet goed is. Ik probeer nu nog meer te luisteren naar mijn lichaam. Waardoor ik beter kan revalideren, want genezen is super belangrijk voor mijzelf.

Ging in therapie om het te verwerken.

In oktober startte ik met eerstelijns therapie, bij een vermoeidheid psycholoog. De eerste sessie is gratis, daarna betaal je 11 euro. Helaas heb je hier maar 11 keer recht op in een jaar. Wat ik eigenlijk veel te weinig vind. Eerst ging ik wekelijks, daarna om de 3 weken en nu 1x per 2 maanden. Het helpt echt om er over te babbelen. Ik babbelde over mijzelf, ze leerde mij dingen los laten zoals mijn woede, huishouden en het te aanvaarden. Vooral mijn woede was in het begin een heel probleem. Ik was zo kwaad op alles en iedereen. Gelukkig is die woede verdwenen. Daardoor kan ik echt beter revalideren. Ik voelde mij ook positiever in het leven staan. Zo kan ik ook beter trainen bij de kinesist.

Twee x per week ga ik naar de kinesist.

Ik beweeg op het werk al heel wat. Maar ik ga ook regelmatig naar de kinesist. Daar doe ik ademhalingsoefeningen en oefeningen om kracht op te bouwen voor mijn spieren. Tijdens deze oefeningen heb ik moeite om adem te halen. Ondertussen weet ik dankzij de longarts ook hoe dit komt. Zo kan ik blijkbaar niet goed meer uitademen. Ik ben nog steeds een beetje verbaasd hier over. Daar ga ik binnenkort ook een blogpost over schrijven. Ja ik moet het even van mij afschrijven. Want dat lucht op. Maar goed ik dwaal even af van deze blogpost.

Ik fiets 10 minuutjes op een home trainer bij de kinesist. Eerst een 5 tal minuutjes op level 1. Dat is het gemakkelijkste. Na die 5 minuutjes schakel ik over naar level 2. Dat is heel moeilijk voor mijzelf. Ik krijg dan wat meer last van mijn benen. Tot slot stap ik ook op een loopband. Ja lopen kan ik nog steeds niet. Ik gebruik de loopband vooral voor hellingen. Want trappen en hellingen blijft voor mij toch een challenge. Na de kinesist lig ik plat in de zetel. De dag er na voel ik dit nog steeds. Ik ga in kleine stapjes vooruit maar niet zoals ik wil. Het is echt een ziekte waarbij je veel geduld moet hebben. Maar ook rusten en bewegen is ontzettend belangrijk.

Recreatief bewegen en rusten.

Afgelopen woensdag ben ik naar een nieuwe longarts geweest. Ze raadde mij ook aan om creatief te bewegen. Dit wil zeggen dat je kleine (korte) wandelingen maakt. Om zo je hoofd leeg te maken. Maar ook om je spieren en ademhaling te trainen. Tijdens die kleine inspanning moet je natuurlijk ook nog rusten. Misschien kan ik binnenkort terug korte wandelingen online zetten.

Het gebruik van een puffer.

Woensdag schreef de longarts een puffer voor. Dit zou mij helpen om beter te kunnen uitademen. De blaastest wees uit dat ik niet goed kan uitademen. De puffer zou dit moeten verhelpen. Twee maal per dag puf ik nu. Er zit een medicijn en cortisonen in. Ben echt benieuwd of dit mij gaat helpen. In mei moet ik trouwens op controle bij de longarts. Ik heb nu weer een extra stukje moed gekregen.

Long covid heeft een lang revalidatie proces.

Ik ga er ook vanuit dat long covid een revalidatie proces is dat tijd nodig heeft. Ik geef niet op en als jij het hebt moet je ook niet opgeven. Maar vechten en doen wat we wel kunnen. Stilletjes aan komt het goed daar geloof ik in. Daar trek ik mij ook aan op.

Hoe ga jij om met long covid en bewegen?