Het boek van Heike “De kunst van het leren loslaten” zag ik onlangs liggen bij de boekenvoordeel. Het boek belooft je dat je kan stappen uit je vicieuze cirkel van frustratie, piekeren en het loslaten. Toen ik de achterflap las dacht ik onmiddellijk dit is een boek voor mij. Want revalideren is ook een stuk voor je zelf het loslaten van alles wat er gebeurd is. Als je het zelf kan loslaten dan sta je voor een stuk al steviger en positiever in je schoenen. Daarom wou ik heel graag dit boek eens proberen.
De kunst van het leren loslaten een boek van Heike Mayer.
De cover alleen al zorgt voor een rustig gevoel, niet zo druk. Sommige boeken zijn heel druk, vooral de foto’s. Ik heb daar dan een heel apart gevoel bij, krijg dan ook te veel prikkels binnen. Is zeker niet goed. Het boek belooft je ergens dat je lichter leeft door het leren los te laten. Stop met piekeren en vind innerlijke rust zou je krijgen door dit boek. Ik ben alvast benieuwd naar het boek.

De inhoud van het boek.
Je hebt vier verschillende hoofdstukken. Het eerste hoofdstuk gaat over hoe je gemoedsrust ontwikkelt. Tweede hoofdstuk verruimt je blik door je eigen perspectieven te verbreden voor meer gemoedsrust. Het derde hoofdstuk gaat over vermindering van lichamelijke en mentale spanningen, zoals omgaan met stress. Het vierde hoofdstuk sluit vrede met je zelf en de wereld. Ik denk dat dit ergens het belangrijkste is tijdens een revalidatie. Het ergens leren aanvaarden, niet opgeven en er anders naar kijken.
Elk hoofdstuk bestaat trouwens uit meerdere theorie delen en oefeningen. De oefeningen en invulpagina’s vond ik wel apart. Je leert kijken naar het perspectief van een ander. Door wie laat je je inspireren.
Wie is Heike Mayer?
Heike is al jaren een mindfulness trainster, docent en schrijfster.Ze houdt zich al 15 jaar bezig met therapeutische vorming en bewustzijnswerk. Haar boeken draaien dan ook voornamelijk om bewust wording, zelf liefde en ontspannen zijn.

Waarom heb ik dit boek gekocht?
Ik deel eigenlijk geen boeken op mijn outdoor lifestyle blog. Maar nu ik blog over revalideren. Hoort het stukje mindfulness er ook bij. Ik moet ergens mijn ongeval, het schuldgevoel naar Diezel toe leren loslaten en het verwerken. Dat is ergens heel moeilijk. Ik denk soms ook na over het ongeval. Waarom heb ik aan een obstakel run meegedaan. Iedere dag denk ik daar over na. De mensen die ik ben verloren, door het ongeval. Nee die zitten al lang niet meer in mijn hoofd. Dat waren gewoon geen goede vrienden. Maar het ongeval zelf dat kan ik moeilijk plaatsen. Dit boek heeft mij al een beetje geholpen. Maar je moet het nog steeds zelf doen.
Nu ik in het gips zit voel ik mij eigenlijk ook niet negatief. Ik kom er sterker uit dat geloof ik zelf. Plus ik kan het ook beter verwerken, aanvaarden en stilletjes loslaten. Ik besef zelf ook wel dat dit ergens een vervelend proces is waar je door moet.
Ik betaalde 6,99 voor de kunst van het leren loslaten.
Ik kocht het boek bij de boekenvoordeel en het kostte 6,99€. Een mooie prijs voor een boekje van maar 92 bladzijdes. Een mindfulness boek hoeft ook niet dik te zijn. Dan begin ik er nog niet aan. Te veel lezen, drukke tekeningen dat werkt bij mij niet. Daarom vond ik dit boek net zo leuk. Heb jij dit boek al gelezen? Kan jij gemakkelijk dingen loslaten?
18 Reacties
Het boek heeft een mooie rustige cover.
Ik ken het niet.
Loslaten is niet altijd makkelijk, soms ook wel.
Ik hoop dat je veel mag hebben aan het boek Sanne!
Groet voor een fijne dag.
Tot nu toe wel, maar uiteindelijk moet je het nog zelf doen hoor.
Ik ken dit boek niet, maar als ik het zo lees zou het wel iets voor me zijn, ik heb ook moeite mes loslaten en veranderingen. Ik ga er eens naar kijken.
Zeker doen, want ik heb ook moeite om dingen los te laten.
Loslaten is moeilijk en met vlagen blijft de pijn van het verdriet terug komen. Wat mij hielp is een nieuw doel vinden. Wandelen is op dit voor jouw moment lastig, maar er zijn vast een heleboel andere dingen om uit te proberen of je het leuk vindt. Het hielp mij om los te laten. Sterkte.
Momenteel heb ik rust in de zetel. Dus mijn doel is nog steeds kunnen wandelen. Ik ben geen persoon die een rustige hobby leuk vind.
ik ken het boek niet en zal het ook niet lezen omdat ik niet lees 😉 maar ik kan goed dingen los laten. dat heb ik mijzelf de afgelopen jaren wel geleerd 😉
Dat snap ik. Hoe heb je dat geleerd?
Dat lijkt mij een heel interessant boek! Loslaten is toch vaak een vak appart
Is het ook, het is ook niet zo gemakkelijk vind ik zelf
Ik kende dit boek niet Sanne, maar dingen kunnen loslaten, is een goede zaak hoor.
Ik kende het boek eerst ook niet. Tot als ik het kocht. Als je iets loslaat voel je je van zelf beter.
Los laten is iets wat je kunt of niet kunt. Leren kan, maar is wel moeilijk. Ik kan sommige dingen makkelijk loslaten en andere dingen moeilijker. Ik moet wel zeggen dat oefening kunst baart. Succes met je revalidatie!
Daar heb je zeker een punt. en dat loslaten gebeurt ook weer met ups en downs.
Loslaten is best een uitdaging. De ene keer lukt het me beter dan de andere keer. Nu mijn vader is overleden heb ik daar best moeite mee. Stapje voor stapje.
Ik ben wel benieuwd naar dit boek moet ik zeggen. Ik vind loslaten altijd erg lastig namelijk. En de prijs is goed te doen.
Ik ben normaal niet zo van dit soort boekjes, maar loslaten en dus veel piekeren is wel herkenbaar, dus misschien toch maar eens overwegen om zo’n boek te lezen om te kijken of ik er iets aan heb.
Loslaten blijft voor mij een lastig punt. Het gaat al wel stukken beter dan jaren geleden, maar soms zou het fijn zijn dat ik hier wat gemakkelijker in stond. Het lijkt me een interessant boek.