Een paar weken geleden was ik op zoek gegaan naar een meditatiekussen. Ik wou eentje dat rond is en er voor zorgt dat ik een betere houding krijg tijdens het mediteren. Maar ook eentje dat je motiveert naar je spirituele ontwikkeling en je eigen geluk. Na een paar dagen te zoeken vond ik er eentje van het fair trade merk Yogi & Yogini. Een meditatie kussen met een super schattig patroon. Wat vond ik er zelf van?
Een paar weken geleden ging ik naar een winkel om een verjaardagskaartje te kopen. Die ochtend voelde het zo raar om een verjaardagskaartje te kopen en te versturen. Dat was ik eigenlijk niet gewoon. Ik koop wel kaartjes maar dan geef ik ze persoonlijk af. Het is leuker om ze af te geven dan zie je echt hoe blij ze er mee zijn. Het verjaardagskaartje was voor het kindje van mijn zus. Ze was er gelukkig wel heel blij mee. Mijn zus stuurde toen een leuke foto door. Maar toen ik die ochtend vertrok had ik nooit verwacht dat ik even geshockt was… Daarom moet ik ook even mijn hartje luchten op mijn blog.
Is praten over je revalidatie gemakkelijk? Er over praten is niet altijd gemakkelijk. Soms krijg je zelfs onbegrip of vinden andere mensen dat je te veel praat over je problemen. Revalideren is niet altijd gemakkelijk. Het is een zware periode waar je helaas even door moet. Er over praten kan echt helpen voor je revalidatie proces. Praten over je revalidatie is echt geen taboe. Het is zelfs heel belangrijk voor je zelf en je genezingsproces.
Januari is nog maar net de deur uit of februari is er al. Ik kan niet geloven dat de eerste maand al achter de rug is van 2020. Dit is ondertussen ook al weekly 3. Elk jaar gaat het precies sneller. Ondertussen ben ik bezig met het revalideren zoals je al weet. Vorige week was een niet zo erg zware week, gelukkig maar. Zo kwam ik eindelijk te weten wat er scheelde aan mijn voet. Ik ging ook op vrijdag mijn steunzolen opmeten. Benieuwd naar de rest van mijn week? Lees dan snel verder.
Afgelopen donderdag had ik zoveel zenuwen voor een afspraak bij de voetspecialist. Donderdagnacht had ik helaas helemaal niet geslapen. Elk uur zag ik voorbij komen en iedere keer zei ik tegen mijzelf “slaap nu”. Maar dat werkt natuurlijk niet. Rond 06.15u stond ik vorige donderdag op. Ik kon toch niet slapen dus besloot ik even te gaan liggen in de zetel. Mijn moeder kwam mij die ochtend halen. We vertrokken rond 07.40u naar het ziekenhuis van Herentals. Want het is een stukje rijden. Vaak heb je daar in de ochtend ook een beetje file. Maar voor ons viel het gelukkig mee. We waren rond 08.30u in Herentals. Mijn moeder parkeerde al snel de auto. Toen kreeg ik natuurlijk nog meer zenuwen…
Ik wil vandaag even niet denken aan mijn voet. Je zal je misschien afvragen waarom ik er vandaag niet over wil nadenken. Ik ben ontzettend zenuwachtig voor morgen. Wat is er morgen dan zo speciaal? Morgen zie ik voor de eerste keer in 8 maanden een voetspecialist. Dus ja ik ben echt zenuwachtig.
Vorige week was echt een helse week. Een week vol emoties, stress en oh ja dat had ik natuurlijk ook. De pijn aan mijn voet werd ook nog eens erger. Maar goed ik heb afgelopen week overleefd met heel veel ups en downs. Vandaag neem ik je mee naar mijn helse week. Hoe voelde ik mij? Dat kom je vandaag te weten in deze nieuwe weekly.